خودکشي يکي از بدترين و عميق ترين آنواع (تراما) آسيب هاست. نه تنها درد و سوگ حاصله بر بازماندگان و خود فرد با شدت و عمقي غير قابل توصيف تحميل مي شود بلکه آسيب رواني آن نيز قادر است تاثيري مادام العمر بر بازماندگان و فرد خودکشي کرده بگذارد. اما آسيب هاي جاني و رواني خودکشي تمام ابعاد آن نبوده بلکه تنها قسمتي از دامنه وسيع آنرا تحت پوشش قرار مي دهد. در اين راستا و براي درک عميقي از عارضه خودکشي لازم است که آنرا به اجزاء تشکيل دهنده آن از جنبه هاي اقتصادي ، اجتماعي، روابط بين فردي و پاتولوژيک تقسيم کرده و سنجيده و سپس اقدام به پيشگيري و مديريت آن نماييم.در اين جزوه ضمن بررسي مشروح اجزاء مذکور در اين عارضه جانکاه به ارائه پروتکل هاي پيشگيري و مديريت آن نيز خواهيم پرداخت. خودکشي از منظر اقتصادي خودکشي يکي از پر هزينه ترين عوارض رواني جسماني است. سازمان جهاني سلامت (WHO) بر اين باور است که سالانه يک ميليون نفر در جهان مبادرت به خودکشي مي کنند. هزينه خودکشي در ايالات متحده آمريکا بنا به گزارش مرکز کنترل بيماري هاي وزارت بهداشت ان کشور بالف بر 93.4 ميليارد دلار بوده که از محاسبه آيتم هاي ذيل بدست مي آيد:
همانطور که مشاهده مي شود خودکشي يکي از پرهزينه ترين عوارض اجتماعي در يک جامعه محسوب مي شود که از منظر اقتصادي نيز نيازمند بررسي، رسيدگي، و پيشگيري و مديريت مي باشد. |
درباره این سایت